این قبیل کارها اموری برای دفع بلا و چشم زخم محسوب می شود ؛ در نتیجه بد نیست ابتدا به اصل مساله چشم زخم نگاهی دقیق بیندازیم :
در عصر پیامبر(ص) میان قبیله بنی اسد بد چشمانی بودند که چشمان شان اثرات به خصوصی در اشیا می‏نهاد. اینان تصمیم گرفتند با چشم خویش پیامبر را صدمه و زیان بزنند که آیه: «و إنْ یکاد الّذین...»(1) نازل شد.
در هر حال اصل تاثير گذاري چشم امري حقيقي است، چنان كه حضرت یعقوب به فرزندانش فرمود: «ای فرزندانم! از یک در داخل نشوید و از درهای گوناگون وارد شوید».(2) مفسران نقل نموده‏اند که وي بیم آن داشت که مردم به فرزندانش رشک برده و مورد چشم زخم واقع شوند، زیرا احتمال می‏داد که وقتی یازده برادر جوان و رشید با هم وارد بر عزیز مصر شوند، مورد چشم زخم قرار گیرند.(3)
امیرمؤمنان می‏فرمایند: «چشم زخم حق است . توسّل به دعا برای دفع آن نیز حق است».(4)
حقیقت این مسئله از دیدگاه دانش بشری به طور دقیق و کامل مشخص نمی‏باشد،اما نظریه هایی ابراز شده ، از آن جمله بعضی از دانشمندان معتقدند در برخی از چشم‏ها نیروی مغناطیسی خاصی نهفته است که کارآیی زیادی دارد، حتی با تمرین و ممارست می‏توان آن را پرورش داد. اگر چه مسئله از جهت علمی کاملاً روشن نباشد، اما جایی برای انکار اصل این عامل وجود ندارد . اما مهم راه كارهاي مقابله با اين امر خطرزا است .
در روایات وارد شده که پیامبر برای دفع اين خطرات از امام حسن و امام حسین(ع) این دعا را خواندند: «أعیذکما بکلمات التامة و أسماء اللَّه الحسنی کلّها عامة، مِن شر السامة و الْهامة، و مِن شرِّ کل عینٍ لامة، و مِن شر حاسدٍ إذا حسد؛
شما را به کلمات تامه و اسمای حسنای خداوند از شر مرگ و حیوانات موذی و هر چشم بد و حسود آن گاه که حسد ورزد می‏سپارم».(5)